×

Δεκαετία ‘60. Καράβι «Ολύμπια». Προορισμός Καναδάς. Ένα παιδί, μια νεαρή γυναίκα και ένας άνδρας ναυτικός «συναντιούνται» στο κατάστρωμα ενός πλοίου. Πιθανόν να μην γνωριστούν ποτέ μεταξύ τους, αλλά κάποια στιγμή τα βήματά τους θα διασταυρωθούν σε μια πόλη του Καναδά, στην οποία θα ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους. Στιγμιότυπα από την εργασιακή καθημερινότητα και τον κοινωνικό βίο, σκέψεις και όνειρα αποκαλύπτουν τις διαφορετικές εμπειρίες και διαδρομές που ακολούθησαν στο πλαίσιο αυτού του «ταξιδιού».

Το «Παράλληλοι Βίοι» είναι ένα interactive graphic novel, που χρηματοδοτήθηκε από την έδρα Ελληνικών σπουδών Φρίξος Παπαχρηστίδης του πανεπιστημίου McGill και το οποίο βασίζεται σε προφορικές μαρτυρίες και αρχειακό υλικό που συγκεντρώθηκαν στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος προφορικής Ιστορίας Immigrec («Γλώσσα και Μετανάστευση στον Καναδά: Έλληνες και Ελληνοκαναδοί», 2017-2019) που υποστηρίχθηκε από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, και σκοπεύει στην μελέτη της κοινωνικής ιστορίας της ελληνικής μετανάστευσης στον Καναδά την περίοδο 1945-1975.



Γενική επιμέλεια: Τάσος Αναστασιάδης, Ιπποκράτης Παπαδημητράκος (ΜΑΤΑΡΟΑ), Αλεξάνδρα Σιώτου

Σχέδια: Γιώργος Γούσης, Παναγιώτης Πανταζής

Kείμενα και εξιστόρηση: Αλεξάνδρα Σιώτου

Προγραμματισμός: Βίκυ Φίσκα (ΜΑΤΑΡΟΑ)

Μεταφράσεις: Δήμητρα Πανέρη

<< Προηγούμενο

Οικείες διασκεδάσεις

Και το Σαββατοκύριακο….Από την μια χόκεϊ, και από την άλλη ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί! Από τη μια να οργανώνω το ταξίδι στην Ελλάδα, για να επισκεφτώ τη γιαγιά κι από την άλλη να κάνω σχέδια για ταξίδια με τους φίλους και την Ιταλίδα κοπέλα μου…

Δεν έλειψα από κανέναν χορό!! Και στον χορό του συλλόγου Κρητών και των Δωδεκανήσιων και των Μεσσηνίων και των Κωνσταντινοπολιτών. Τότε αυτή ήταν η διασκέδασή μας. Οι χοροί και το Ριάλτο. Ο ελληνικός κινηματογράφος στην Παρκ Άβενιου. Κάθε Κυριακή. Ανελλιπώς. Εκεί ζούσες την Ελλάδα!

Σαν εργένης έβγαινα πολύ! Την απόλαυσα τη νυχτερινή ζωή του Μόντρεαλ. Night clubs, ταβέρνες, μπιλιάρδα!! Γνωρίστηκα και με άλλους Έλληνες. Συχνάζαμε τότε στα παρκαβενεκα, και μαζευόμασταν παρέα πέντε – έξι άνδρες και βγαίναμε έξω. Πηγαίναμε στα μπουζούκια! Στο Athenian Corner, στο Miss Hellas, στην Φαντασία. Ερχόντουσαν τότε τραγουδιστές από την Ελλάδα. Και διψούσε ο κόσμος! Πήγαινε και τους έβλεπε!